Overbelasting bij huisartsen, is er een oplossing?

De Landelijke Huisartsen Vereniging geeft aan dat er een overbelasting van huisartsen is. Er zijn zelfs nog nooit zoveel jonge huisartsen tegelijkertijd gestopt. Dat komt de zorg niet ten goede. Ik ben van mening dat die overbelasting helemaal niet zou hoeven, we zouden de zorg bijvoorbeeld veel efficiënter kunnen inrichten. Persoonlijk denk ik dat we de huisarts meer moeten inzetten als een spin in het web, waarbij de huisarts kan doorverwijzen naar andere experts.

Efficiëntere zorg

Wij merken dat veel vrouwen die last hebben van de overgang of menstruatie al vaak en langdurig bij de huisarts zijn geweest. Dit kost de huisarts, en de cliënt, veel tijd en vaak heeft de huisarts de cliënt dan nog onvoldoende verder kunnen helpen. De tijd die de huisarts kwijt is had ook prima aan iemand anders besteed kunnen worden. Het zou mooier zijn als de huisarts veel meer als doorverwijzer zou kunnen fungeren op het gebied van specialismes om hem of haar heen.

Een huisarts moet zich heel breed oriënteren, van alles veel weten. Wij als Care for Women specialisten, hebben ons gespecialiseerd in de hormonale disbalans. Dus weten we alles van vrouwen gezondheid, alle klachten en de bijpassende oplossingen. Dit doen we al ruim 20 jaar en we worden zelfs vergoed vanuit verschillende aanvullende zorgverzekeringen. In mijn ogen is het alleen maar logisch, noodzakelijk zelfs, dat huisartsen naar ons doorverwijzen.

Vertrouwen in de kwaliteit

Ik denk dat dit steeds meer gaat komen, zeker als er vertrouwen is in de kwaliteit van specialismes. Een van de belangrijkste onderdelen hiervan is een betere communicatie. Zelf werken wij Practice based Evidence met het programma EviCare; wij meten wat wij doen. Wij meten de effectiviteit, zo kun je zien waar de problemen liggen en wat de hulpvraag is. Vaak koppelen we dit terug naar de huisartsen, zodat hij of zij ook weet dat er kwaliteit geleverd wordt. Hierdoor krijgen de huisartsen inzicht in wat er in een Care for Women praktijk gebeurt en komt er een vertrouwensband.

Ik denk dat een gebrek aan vertrouwen een van de belangrijkste oorzaken is waarom er zo weinig wordt doorverwezen, waarom de onderlinge samenwerking zo minimaal is. Met name als het gaat om het complementaire veld.

De vraag

Er is dus een grote vraag die we met elkaar moeten stellen: Als we steeds meer vergrijzen, als er steeds meer vraag is naar goede zorg, hoe kunnen we dat dan op een andere manier inrichten?
Ik denk dat de rol van de huisarts nog meer toegespitst kan worden met het om zich heen verzamelen van een goed netwerk; het stellen van de juiste diagnose en de cliënt aan de juiste specialist verbinden. Maar dit werkt twee kanten op, de terugkoppeling die de huisarts krijgt van de cliënt is namelijk óók van groot belang. Zo weet de huisarts of er nog meer zorg nodig is, van de arts zelf of een andere zorgverlener uit het netwerk.

Ik denk dat we samen de toenemende vraag naar zorg echt aan kunnen, maar het zal wel met elkaar moeten gebeuren!